Links:
👉Hoe lichamelijk hormonen weer natuurlijk in balans na burnout & depressie.
👉Hoe geestelijk terug onafhankelijk compleet voldaan & energiek voelen.

Kinderen worden steeds meer depressief, wat kunnen we doen als ouder?
Kinderen tussen 13 en 18 jaar worden steeds vaker depressief. Wat is de werkelijke oorzaak, en wat kunnen we als ouders doen? Op dit moment zegt 48,9% van de kinderen (de blauwe lijn) dat ze niet kunnen genieten van hun leven. 44,2% (de groene lijn) zegt dat hun leven geen zin heeft, en 49,5% van de kinderen (de rode lijn) heeft het idee dat ze niets goed kunnen doen. In de afgelopen jaren is deze depressie bij kinderen gestegen tot recordhoogtes, met nu zelfs bijna 50% van de kinderen, oftewel 1 op de 2.

Nu de cijfers achter dit steeds ernstiger wordende probleem zichtbaar zijn, is de vraag hoe wij als ouders kunnen helpen. Ik wil geen oppervlakkige oplossing voorstellen; daarom wil ik de werkelijke oorzaak onthullen, zodat we alle symptomen van depressie, van de kernoorzaak tot aan elk symptoom, samen als ouders kunnen helpen oplossen.

Depressie betekent letterlijk onderdrukking of het gevoel onderdrukt te worden. Dit houdt in dat hun gevoelens onderdrukt en afgevlakt worden.

Maar hoe worden onze gevoelens onderdrukt en afgevlakt?

Ik wil dit graag vanuit twee perspectieven belichten: 1. onderdrukking op het vlak van onze emoties, en 2. onderdrukking op het fysieke vlak.

  1. Onderdrukking van onze emoties

Hoe zouden kinderen vandaag de dag hun emoties onderdrukken, denk je? Met andere woorden, hoe leiden onze kinderen zichzelf af van emoties die ze niet willen voelen? Wat is de grootste afleiding waarmee onze kinderen zich het grootste deel van de dag bezighouden? Inderdaad, hun telefoon.

Wat gebeurt er precies in het lichaam wanneer onze kinderen zich zo vaak afleiden met hun telefoon? Bij het ontvangen van een like, een commentaar of een melding op sociale media, komt dopamine vrij, een van de gelukshormonen die ons lichaam aanmaakt wanneer we een doel bereiken. Via een like of het bereiken van streaks komt ook serotonine vrij, wat een rol speelt bij het gevoel van welzijn en tevredenheid. Bij het gamen komt het gelukshormoon endorfine vrij, dat pijn vermindert wanneer je bepaalde digitale uitdagingen overwint. Bij het ontvangen van een like komt ook het gelukshormoon oxytocine vrij, ook wel het knuffelhormoon genoemd, dat vrijkomt wanneer je steun of waardering ervaart, wat bijdraagt aan een gevoel van verbondenheid.

Je zou kunnen zeggen dat het geweldig is dat onze kinderen al deze gelukshormonen via hun telefoon opwekken, vooral tijdens een lockdown bijvoorbeeld.

Het probleem is echter dat de aanmaak van gelukshormonen bij elke nieuwe like en melding zo snel achter elkaar gebeurt, dat niet alleen hun aandachtsspanne steeds korter wordt en ze dus steeds minder moeite willen doen voor de volgende shot, maar ook dat de productie van hun gelukshormonen letterlijk steeds meer afgevlakt wordt.

Via de telefoon wordt hun geluksgevoel letterlijk lamgeslagen. Ze hebben nog maar weinig zin om iets anders te doen dan wachten op de volgende melding op hun scherm, en ze zijn niet meer gemotiveerd om moeite te doen voor echte interactie of aanraking met iemand in het echte leven.

Deze lamgeslagen gelukshormonen of onderdrukte emoties, door de vervanging van normaal bedoelde gelukshormoon-productie door oppervlakkige en steeds snellere digitale prikkels, vormen de werkelijke oorzaak dat bijna 50% van onze kinderen niet kunnen genieten, vinden dat het leven geen zin heeft, of het idee hebben dat ze niets goed kunnen doen. Simpelweg omdat ze dat niet meer kunnen voelen.

  1. Onderdrukking op fysiek vlak

Ook op fysiek vlak bepaalt onderdrukking de depressie bij onze jongeren. Ons lichaam kan niet bijbenen met de productie van gelukshormonen, waardoor de productie volledig uit balans raakt. Het probleem met hormonen is dat wanneer één hormoon, bijvoorbeeld het stresshormoon cortisol door aanhoudende stress, uit balans raakt, al onze andere hormonen, waaronder ook de gelukshormonen, nog verder uit balans raken, en omgekeerd.

Het goede nieuws is dat wij als ouders hierbij kunnen helpen.

De belangrijkste stap daarbij is uiteraard zelf het goede voorbeeld geven en een ouder te zijn In plaats van een pleasende vriend.

  1. Beperk de schermtijd van je kinderen en vervang die door echt contact en echte activiteiten. De hersenen van onze kinderen zijn nog niet voldoende ontwikkeld om zelf de grens tussen oorzaak en gevolg te kunnen trekken. Het is dus onze taak als ouders om hen te helpen, voorbij de weerstand, voorbij het klagen van saaiheid en reacties van onze kinderen, wanneer we hen letterlijk helpen afkicken van deze depressie-creërende verslaving. Wij hebben bijvoorbeeld de regel dat wanneer onze kinderen van school komen, al onze telefoons aan de gezamenlijke lader gaan, en we samen contact maken door een gezelschapsspel te spelen, samen iets te drinken aan tafel en te praten over onze dag, om zo de prikkels voor gelukshormonen via echt contact weer mogelijk te maken.
  2. Help een levensstijl te creëren waarin het lichaam en de hormonen zichzelf weer gezond en natuurlijk in balans kunnen brengen.

    Hoe ik zelf na een depressie en burnout mijn lichaam en hormonen weer in balans heb gebracht, kun je zien via de video link hier.

Door deze depressie-epidemie aan te pakken vanaf de wortel, zowel op geestelijk als fysiek vlak, kunnen we onze kinderen weer het diepe, gelukkige, echte leven geven waarvoor ze geboren zijn.

Het is onze morele verplichting om onze kinderen hierbij te helpen. Het is onze morele verplichting om het onszelf niet gemakkelijk te maken door hen rustig achter een scherm te zetten zodat wij ons eigen ding kunnen doen. Het is onze taak om als ouder op te staan en voor hen te beslissen waar hun hersenen nog niet ontwikkeld genoeg voor zijn, en om voorbij hun weerstand en de brute reacties van afkickverschijnselen een zeer duidelijk en veilig kader te scheppen.

Ik zei bijvoorbeeld: “Als je de telefoon na school niet twee uur wil opladen en mee wil doen aan écht contact maken, dan neem ik de telefoon een hele week af.” Zo kan de angst om een week geen telefoon te hebben helpen de verslaving om te keren.

Deel deze informatie met zoveel mogelijk mensen of op de school van je kinderen. Ik ben ook bereid om eventueel een lezing op school te geven over hoe ik op een natuurlijke manier mijn depressie, zowel fysiek als mentaal/emotioneel, heb opgelost vanaf de wortel tot en met de symptomen.

Als je de hele reis wil kennen, klik dan hier en bekijk mijn vier gratis video’s over hoe je complete, onafhankelijke voldoening kunt bereiken.